Terapia magnetyczna to rodzaj fizjoterapii, podczas której ciało poddawane jest działaniu pola magnetycznego o niskiej częstotliwości.

Komórki i układy koloidalne w organizmie zawierają jony, na które mogą oddziaływać siły magnetyczne.Kiedy tkanka jest wystawiona na pulsujące pola magnetyczne, indukowany jest słaby prąd elektryczny, który aktywuje wszystkie komórki, które są na niego wystawione.

W wyniku choroby potencjał powierzchniowy komórek różni się w porównaniu ze zdrowymi komórkami.

Tkanka potraktowana polem magnetycznym o odpowiednio dobranych parametrach biotropowych, powoduje wzrost aktywności powierzchni komórki, dodatkowo zwiększając jej potencjał błonowy, co w efekcie prowadzi do wyrównania potencjału wewnątrzkomórkowego.

Wpływ pulsujących pól elektromagnetycznych na tkankę:

1. Poprawiając przepuszczalność błony komórkowej wpływa na metabolizm komórek i pozwala na szybsze wchłanianie obrzęków (działanie przeciwobrzękowe).Wspomaga gojenie złamań kości oraz otwartych ran skóry i tkanki podskórnej (działanie przeciwzapalne) zarówno w ostrych, jak i przewlekłych stanach zapalnych.
2. Pulsujące pole magnetyczne zmniejsza przenoszenie bolesnych wrażeń z zakończeń nerwowych do ośrodkowego układu nerwowego, dodatkowo zmniejszając ból (działając jako środek przeciwbólowy).
3. W ciągu kilku minut rozszerza naczynia krwionośne w dotkniętym obszarze i poprawia krążenie krwi (działanie rozszerzające).
4. Łagodzi stres w układzie mięśniowo-szkieletowym (efekt miorelaksacyjny).
5. Wzmacnia układ odpornościowy (działanie regenerujące i detoksykujące).
6. Harmonizuje wegetatywny układ nerwowy.

Terapia magnetyczna nie uzależnia i nie ma znanych skutków ubocznych.Pacjent podczas leczenia nie odczuwa żadnych negatywnych odczuć.Impulsy pola magnetycznego przenikają równomiernie przez tkankę ciała, dzięki czemu pacjent nie musi zdejmować ubrania.Może również przenikać przez odlewy gipsowe.Implanty metalowe również nie są przeszkodą, jak we współczesnym zastosowaniu, nie mają już charakteru ferromagnetycznego.